De zoon van de berentemmer – Xavier Laurent Petit

De titel zette me op het verkeerde been. De oorspronkelijke titel in het Frans luidt: Le fils de l’Ursari en past beter.
De Ursari is een groep nomadische berentemmers. Het gezin van de Roma-jongen Ciprian reist rond met een beer. Het gezin wordt overal verjaagd, de auto gaat stuk en ze worden een makkelijke prooi voor mensensmokkelaars. Lezen kan de vader niet en het ’contract’ wordt ondertekend met een kruisje.
De beer wordt vrijgelaten, en het gezin belandt in een sloppenwijk bij Parijs, waar Ciprian gedwongen wordt te bedelen en stelen. Ook al gaat bijna al het geld naar de smokkelaars, de schuld en ellende wordt steeds groter.
Ciprian heeft een goed stel hersens. Anders dan zijn grote broer die goed kan ‘lenen’, verdiept Ciprian zich in schaken. Deze verhaallijn is een beetje romantisch en ongeloofwaardig, maar niet alles loopt goed af.

Onduidelijk blijft uit welk land Ciprian komt en hoe oud hij is. De Ursari doen niet zo aan landen, geboortedata en dergelijk. Ciprian is de eerste die leert lezen. De plaatsnamen Magurodna en Tămăsciu worden genoemd. Met de laatst wordt waarschijnlijk Tămășeu in Roemenië bedoeld. Dankzij de personages met bijnamen als Louise Grijsoog, mevrouw Walvis, keizer Sigismund en Gossé IJzerdraad heeft het verhaal ook een lichte kant.

Ik vind het boek zeker een aanrader. Armoede is ook in Nederland een probleem en de leefwereld van Ciprian wordt heel invoelend beschreven. Ondanks de soms heftige gebeurtenissen is het nergens te zwaar.

ISBN 9789021681276, Uitgeverij Ploegsma