Vogel – Enne Koens

Vogel is een verpletterend mooie coming of age-roman over het meisje Berre, dat meteen na haar middelbare school, al in de zomervakantie, op kamers gaat. Ze kan niet wachten om haar eigen leven te gaan leiden en verandert ook haar naam. Elke, zoals ze nu heet, huurt in studentenstad Leiden een kleine zolderkamer. Alles vindt ze mooi: zelfs het beschimmelde douchegordijn, omdat het háár douchegordijn is.

Om wat geld te verdienen gaat Elke afwassen in een restaurant. Haar studie filosofie is nog niet begonnen en ze heeft nog geen vrienden. Wel trekt ze op met een meisje dat de zolderkamer tegenover haar huurt, met een man die een verdieping lager woont en haar uitnodigt om samen bloot op zijn balkon te zonnen, en ze spreekt af en toe haar huurbaas: een viezige, norse man.

Berre is vreselijk onbeholpen in haar omgang met mannen. Als de kok van het restaurant haar na een dienst naar huis brengt omdat ze dronken is, denkt ze dat ze hem moet zoenen. De kok wendt zijn hoofd af en kust haar op haar voorhoofd. Daarnaast heeft ze van huis uit geen veilige basis meegekregen. Haar ouders scheidden toen ze acht was en met haar moeder heeft ze geen goede band.

Dit boek uit 2011 kreeg van enkele mannelijke recensenten niet al te beste kritieken. Lezers zijn óf helemaal lyrisch over dit boek óf ze vinden het waardeloos.
Ik was zelf ook een meisje was dat jong (net 17) op kamers ging, in de weekenden alleen door de stad zwierf en op de Kunstacademie door jongens en mannen tegen mezelf in bescherming genomen werd. Enne Koens heeft dit met humor en gevoel beschreven.