Het huis met de schuine vloeren, pratende ratten en raadsels op de muren – Tom Llewellyn

In de eerste hoofdstukken dacht ik: wéér een oud huis met een geheim, wéér een arm gezin, wéér een gekke uitvinder. Wanneer je als volwassene veel kinderboeken leest, kom je vaak dezelfde thema’s tegen en ik merkte dat ik een beetje scannend las. Kinderen hebben echter minder leeservaring en voor hen is al snel iets origineel. Tocht raakt ik gaandeweg steeds meer geboeid en vertraagde mijn leestempo.

Natuurkundige formules op de muren, bioakoestiek, pratende ratten, een dimmer die het huis onzichtbaar maakt, een dodenlijst … Het verhaal ontwikkelde zich origineel en de manier van vertellen is  fijn. Wonen de kinderen echt in het huis van een moordenaar en ligt er een lijk in de kruipruimte? Het wordt soms een beetje spannend, maar wees gerust, het is geen horror. Ik denk dat tere kinderzielen hier best tegen kunnen. Het verhaal van twee doodskistverkopers met een dodenlijst staat een beetje op zichzelf, alsof het een kort verhaal is dat eraan toegevoegd is.

Het boek wordt aangeprezen voor liefhebbers van Roald Dahl. Zo’n aanprijzing vind ik altijd jammer: alsof het een aftreksel is, een kopie. Maar het is gewoon een heerlijk boek voor liefhebbers van goede verhalen, met een vleugje mystiek en spanning. Met hoofdpersonen die lief zijn voor elkaar en waar je zelf ook van gaat houden.

ISBN 9789000344635, Uitgeverij Van Holkema & Warendorf