Ik ben hier – Joke van Leeuwen

Als het water komt, is Jona de enige die in het stadje Wolan achterblijft. Op het dak van een hoog kantoorgebouw moet ze enkele dagen overleven. Helemaal alleen. Gelukkig heeft ze een rijke fantasie. Jona verzamelt alle foto’s van de bureaus uit de kantoorkamers waarop mensen staan. Ook de foto van haar overleden moeder, die in haar vaders bureaulade ligt. Deze zet ze om zich heen. Ze zoekt naar eten. Ze gaat onder de salontafel met groen glas liggen in de kamer van de directeur. Ze racet met een luxe stoel door de gang. Ze maakt letters op het dak van suikerklontjes. Ze buikspreekt met een plastic schoonmaakhandschoen.

Eigenlijk moest je alleen maar spullen hebben die niets bijzonders waren. Als je dan iets verloor, dacht je allen maar: nou ja, het was toch niks bijzonders.
Of nee.
Dat kon niet.
Er waren nu eenmaal dingen die niets bijzonder leken, maar tóch heel bijzonder waren. Omdat je ze van een bijzonder iemand gekregen had.

Een verhaal over alleen zijn en jezelf redden door te spelen, te fantaseren en je creativiteit te gebruiken. Joke van Leeuwen heeft het verhaal zelf geïllustreerd met zwart-wit tekeningen, die al even fantasievol zijn als de tekst.

Het gedeelte van bladzijde 94 tot 99 sluit mooi aan bij de Kinderboekenweek 2023, Bij mij thuis. Jona fantaseert hierin over allerlei huizen die op water kunnen drijven.

ISBN 9789045128306, Uitgeverij Querido.

Loading